|  
      
     | 
		
			  | 
		
      
      
         
           ความเป็นมา  
             
            วัดศีรษะทอง เดิมชื่อ วัดหัวทอง สร้างขึ้นสมัยกรุงรัตนโกสินทร์ ตอนต้น 
            ตามพระราชกิจจานุเบกษาประกาศตั้งวัดเมื่อ ปีพุทธศักราช ๒๓๕๘ ขอวิสุงคามสีมา 
            ครั้งสุดท้ายเมื่อวันที่ ๒๒ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๐๓ ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราชรัชกาลที่ 
            ๑ นั้นได้ อัญเชิญพระแก้วมรกตจากเวียงจันทน์มาประดิษฐานที่กรุงเทพมหานครและได้อพยพชาวเวียงจันทน์มาตั้งหลักแหล่งอยู่หลายที่ด้วยกัน 
            เช่นริมแม่น้ำท่าจีน (แม่น้ำนครชัยศรี) ฝั่งตะวันตก ที่วัดกลางคูเวียงที่คลองบ้านกล้วย 
            อีกกลุ่มหนึ่งมาปักหลักเลยแม่น้ำท่าจีนออกไปบริเวณตำบลห้วยตะโกปัจจุบันและได้ตั้งเป็นหมู่บ้านขึ้นเรียกว่าหมู่บ้านหัวทอง 
            เนื่องจากขุดพบเศียรพระเป็นทอง ซึ่งเป็นนิมิตหมายที่ดี เมื่ออยู่เป็นชุมชนใหญ่จึงได้คิดสร้างวัดขึ้น  
               กาลต่อมาทางการได้ทำการขุดคลองจากแม่น้ำท่าจีน 
            (แม่น้ำนครชัยศรี) ที่ตลาดต้นสน เพื่อเป็นทางเสด็จพระราชดำเนินไปนมัสการองค์พระปฐมเจดีย์ 
            ประชาชนจึงได้ย้ยมาอยู่ริมคลองเจดีย์บูชาและได้ยกฐานะขึ้นเป็นตำบลศีราะทอง 
            ในการนี้ได้ย้ายวัดมาด้วยเพื่อสะดวกต่อการสัญจร และเปลี่ยนชื่อเป็นวัดศีรษะทอง 
            จะถึงปัจจุบัน วัดศีรษะทอง นับว่าเป็นวัดเก่าแก่วัดหนึ่งของอำเภอนครชัยศรี 
            จังหวัดนครปฐม มีทั้งโบราณวัตถุ โบราณสถาน เป็นวัดที่ ศึกษาเกี่ยวกับเรื่องรายของดาราศาสตร์ 
            โหราศาสตร์ และสมุนไพรมาตั้งแต่อดีต    
            ยุคที่มีการก่อสร้างเป็นวัดมีอุโบสถเป็นครั้งแรกและต่อมา   
            ยุคที่มีการสร้างเป็นวัดมีอุโบสถเป็นครั้งแรก ตามพระราชกิจจานุเบกษา 
            ประกาศตั้งวัดเมื่อปีพุทธศักราช ๒๓๕๘ ขอวิสุงคามสีมาครั้งสุดท้าย เมื่อวันที่ 
            ๒๒ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๐๓ เป็นวัดที่มีประวัติอันยาวนาน เป็นศูนย์รวมของชาวลาวเวียงจันทน์และชุมชนใกล้เคียง 
            แรกเริ่มบริเวณวัดศีรษะทองเป็นป่ารกร้างไม่มีผู้คนอาศัยทำมาหากิน เนื่องจากอยู่ห่างจากแหล่งน้ำสมัยนั้นยังไม่มีคำว่า 
            ศีรษะทอง ต่อมาชาวลาวเวียงจันทน์ได้อพยพเข้ามาอยู่อาศัย บางพวกอยู่แถวบ้านกล้วย 
            อีกพวกอาศัยอยู่ลึกกว่าพวกอื่น ๆ คือ พวกที่อาศัยอยู่ในเขตตำบลศีรษะทองในปัจจุบันนี้พวกเขาหักร้างถางป่าสร้างชุมชนขึ้น 
            เมื่อมั่นคงแล้วจึงสร้างวัดในตอนขุดดินเพื่อสร้างวัดก็พบเศียรพระพุทธรูป 
            เป็นทองจมดินอยู่ ถือเป็นนิมิตหมายที่ดีจึงตั้งชื่อว่า วัดหัวทอง และเปลี่ยนมาเป็น 
            ศีรษะทอง   
            เจ้าอาวาสรูปแรก คือ หลวงพ่อไต ซึ่งเป็นชาวลาวเวียงจันทน์ที่อพยพมาตั้งต้นจากวัดเล็กจนกลายเป็นวัดใหญ่ที่มีเจ้าอาวาส 
            สืบต่อกันหลายรูป จนถึงหลวงพ่อน้อย นาวารัตน์ ซึ่งเป็นพระที่ฟื้นฟูพระราหูขึ้นมาจนโด่งดัง 
            ในเวลาต่อมาทางการได้ขุดคลองเจดีย์บูชาซึ่งทางตอนใต้ของวัดหัวทอง (ศีรษะทอง) 
            ชาวบ้านจึงย้ายมาอยู่ใกล้คลองด้วยจนถึงปัจจุบัน และต่อมาหลวงพ่อน้อย 
            นาวารัตน์ ก็เปลี่ยนชื่อวัดหัวทองมาเป็นวัดศีรษะทอง และต่อมาก็ยกฐานะขึ้นเป็นตำบลตามชื่อวัด 
            เจ้าอาวาสองค์ปัจจุบัน คือ พระครูวินัยธรมานิตย์ ติสาโร     ต่อมามีการสร้างโรงเรียนประชาบาล 
            คือโรงเรียนวัดศีระทอง (น้อยชม ประชานุกูล) เปิดทำการสอนเมื่อวันที่ 
            ๕ พฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๔๗๗ ในระดับชั้น ป.๑  ป.๔ ต่อมาได้เปิดเป็นโรงเรียนขยายโอกาส 
            สอนตั้งแต่ชั้นอนุบาล จนถึงมัธยมศึกษาตอนต้น(ม.๓)      | 
         
       
       
       
     | 
     
      
      
      
       
     |